नारायणः _nārāyaṇḥ

नारायणः 1 An epithet of Viṣṇu; (the word is thus derived in Ms.1.1. आपो नारा इति प्रोक्ता आपो वै नरसूनवः । ता यदस्यायनं पूर्वं तेन नारायणः स्मृतः ॥) नारायणं नमस्कृत्य ...... ततो जयमुदीरयेत् Mb.1.1.1; नीरे नीरचरैः समं स भगवान् निद्राति नारायणः Jagannātha Paṇḍita.

-2 N. of an ancient sage said to be a companion of Nara and to have produced Urvaśī from his thigh; cf. ऊरूद्भवा नरसखस्य मुनेः सुरस्त्री V.1.3; see नरनारायण under नर also.

-3 N. of the second month (reckoning from मार्गशीर्ष).

-णी 1 An epithet of Lakṣmī the goddess of wealth.

-2 An epithet of Durgā.

-3 An epithet of Gaṅgā and Gaṇḍakī.

-4 N. of a plant (Mar. शतावरी).

-Comp. -अस्त्रम् N. of a missile.

-उपनिषद् N. of an Upaniṣad.

-प्रियः 1 N. of Śiva.

-2 yellow sandal-wood.

-बलिः an oblation given to five deities including नारायण in performing the funeral rites of a person dying a sinful death.